| |
ΑΠ’ΤΗΣ ΓΗΣ ΤΙΣ ΚΟΡΥΦΕΣ
Λες κι’ είχες φτάσει απ’της γης τις κορυφές
και ξοπίσω σου άφηνες αχνάρι
οι σκέψεις σου δεν έμειναν κρυφές
‘’να μην σας φοράνε οι άλλοι χαλινάρι’’
Θα χα μπαρκάρει να δω τα κύματα των Σαργασσών
εκεί ψηλά από το Γαλαξίδι
έγινα ένα σκηνικό των Γερμανών
κι’ έμεινα για να με βλέπουν σαν στολίδι
Κι’ όσες φωνές αν γύρο μου ακουστούν
θα σου φτιάχνω με την αγάπη μου το πορτραίτο
κι’ αν μαζί μου θελήσουν να συγκρουστούν
θα τους καρφιτσώσω ένα γαρύφαλλο στο πέτο
Θα’χω ρισκάρει στις φτερούγες των καιρών
να πετάω πάνω από τον Εύξεινο πόντο
να βλέπω πως χάνεται εν μέσω θυσιών
μια ιστορία που δεν έκανε κανένα σκόντο
Χαμένη στον κύκλο των χαμένων ρομαντικών
νέους κύκλους σε βλέπω να χαράζεις
από το κέντρο του βλέπω να είσαι απών
κανένας δεν ς’ ακούει όσο κι’αν φωνάζεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
