| |
Πάει τώρα πολύς καιρός
που δε μ' αφήνεις ήσυχο
μ' επισκέπτεσαι κάθε βράδυ
παρότι οι μνήμες ξεθώριασαν.
Έγινες απόμακρη
κι ακόμη συνεχίζεις
να μπαίνεις απρόσκλητη
στα όνειρα και να με ταράζεις.
Πόσο πολύ σ' αγάπησα
κι ακόμη να σε ξεχάσω δε μπορώ
ανίσχυρος να σ' αποχωριστώ
αφήσαμε τον έρωτά μας ανεκπλήρωτο
και τα πάθη έρμαια των ονείρων μας.
Για σένα γράφω ,για σένα
το πρώτο της άνοιξης λουλούδι
δεν έχω άλλη υπομονή
τελείωσε το χαρούμενο τραγούδι
το πήρε μακριά η ακτή του ποταμού.
Όνειρο ήσουν ,όνειρο που εχάθεις.
Ψυχή μου ήτανε γραφτό
μαζί μου να μη γεράσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
