| |
| | Μίκης |  | | |
Πόσο άδειος μοιάζει ο μεγάλος ουρανός
τώρα που λείπουν πελώριά σου χέρια,
καθώς αγκάλιαζαν το σκότος και το φως,
τη μουσική που έδινε φως σε χίλια αστέρια
και ήταν οι λέξεις σταυροδρόμι και οιωνός...
Πες μου, ποιος θα 'ρθει να γεμίσει το κενό,
που άφησε η θέση σου η στέρεη στον κόσμο;
Είναι το βάρος της αλήθειας ταπεινό
μα και ελαφρύ, μοσχοβολά μυρτιά και δυόσμο...
Κι εμείς μελίσσια σ΄εναν κήπο αλαργινό.
Ίσως ο χρόνος πια, καθρέφτης και γυαλί
για όσους δεν γνώρισαν τον άκρατο παλμό σου,
να 'ναι καράβι που αιώνια κουβαλεί
το ήθος, τον λόγο σου, τις νότες, τον καημό σου
και όσα δεν χώρεσαν στο ύστατο φιλί.
Μα, ό,τι κι αν λέω, ξέρω πάντα πως εσύ
θα 'σαι ένα φως εκεί που οργιάζουν τα σκοτάδια.
Άλλωστε... η ζήση δίχως όνειρα ειν' μισή,
κι αν δεν τη ζούμε μένουν τα όνειρα ρημάδια,
σ' ένα ντουνιά μικρό, που τράνεψες εσύ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Το χέρι μου άπλωσα, ψυχή μου, και σε βρήκα, τσιγγάνα μες στην αυτοκρατορία των συμπτώσεων. | | | |
|
malkon64
07-09-2021 @ 14:09 | Κι εμείς μελίσσια σ΄εναν κήπο αλαργινό. ! ! ! ::yes.::
ΥΠΕΡΟΧΟ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! . | | Κων/νος Ντζ
07-09-2021 @ 15:21 | ::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | | Αγιοβλασιτης
07-09-2021 @ 18:02 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | Euler2
07-09-2021 @ 18:09 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | daponte
07-09-2021 @ 18:13 | Καλησπέρα.
https://youtu.be/6XOoHvXJxmg
| | ΚατεριναΘεωνα
07-09-2021 @ 18:46 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | CerberusVonOz
07-09-2021 @ 19:36 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-09-2021 @ 21:35 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | CHЯISTOS P
07-09-2021 @ 22:26 | Εύγε Αγάπη, τιμάς με αντάξια λόγια έναν σπουδαίο άνθρωπο ! | | Μπόσινας Νίκος
07-09-2021 @ 22:35 | Πολλά πολλά μπράβο σε σένα! | | Celestia
08-09-2021 @ 06:18 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | -Ειρήνη-
08-09-2021 @ 07:52 | Εξαιρετικός ο φόρος τιμής σου στον αθάνατο Θεοδωράκη! | | pennastregata
08-09-2021 @ 11:03 | Σας ευχαριστώ πολυ. Οι σπουδαίοι άνθρωποι, ακόμα και με το φευγιό τους, μας ενώνουν. | | κοποιπεηστ
09-09-2021 @ 11:33 | Μα, ό,τι κι αν λέω, ξέρω πάντα πως εσύ
θα 'σαι ένα φως εκεί που οργιάζουν τα σκοτάδια.
Άλλωστε... η ζήση δίχως όνειρα ειν' μισή,
κι αν δεν τη ζούμε μένουν τα όνειρα ρημάδια,
σ' ένα ντουνιά μικρό, που τράνεψες εσύ.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
