| |
| | Γονιδιακή αλυσίδα |  | | | Εδώ στου δρόμου τα μισά / έφτασε η ώρα να το πω / άλλα είν' εκείνα π' αγαπώ / γι' αλλού, γι' αλλού ξεκίνησα.... (Οδ. Ελύτης) | | |
Κληρονόμησα το πρόσωπο της μητέρας μου
Κάθε φορά που κοιταζόμουν στον καθρέφτη
έβλεπα εκείνη
Έβλεπα το γέλιο της, την απλόχερη αγάπη της
την άκοπη φροντίδα της
Έβλεπα τα λάθη, τα παράπονα, τις αγωνίες της
τη γεμάτη ζωή ύπαρξή της.
Επέμενε να μου μάθει τη θηλυκή μου υπόσταση
και την αξία του ρόλου της
Ποτέ δεν τα κατάφερε.
Μισόκλεινα τα μάτια για να βλέπω καλύτερα
Έβλεπα τον πόθο της στυλωμένο πάνω μου
να με δει σαν εκείνη
ευτυχισμένη.
Κληρονόμησα την ψυχή του πατέρα μου
Κάθε φορά που κοίταζα μέσα μου
έβλεπα εκείνον
Μοναχικός, αμίλητος, σχεδόν ονειροπόλος
Να μου μιλάει για μακρινά ταξίδια, γι’ ανακαλύψεις,
περιπέτειες, που ποτέ δε γνώρισε
Τον θυμάμαι στο μικρό του εργαστήριο
στο βάθος του κήπου
να συναρμολογεί το παιχνίδι των ερωτήσεων
Πρέπει να μάθεις τον κόσμο έλεγε
και μου αγόρασε μια υδρόγειο
Τον θυμάμαι να διαβάζει τα βράδια
κουρασμένος απ’ την καθημερινή πάλη
δραπέτευε στους μαγικούς του κόσμους
Μια ατέλειωτη δίψα για γνώση
και μια αγάπη οικουμενική
σχεδόν απρόσωπη
Γονιδιακή αλυσίδα
Κάπου διάβασα
πως το DNA είναι χειροπέδες
δεν μπορείς να ξεφύγεις
Όσο κι αν προσπαθείς, σε προδίδει
Ήμουν πάντα αντιδραστική
Δε θέλησα ν’ ακολουθήσω τους
προσδοκώμενους προορισμούς
Εκείνα τα ήρεμα νερά στα απάνεμα λιμάνια
Περιπετειώδης νους με χειροπέδες
Έκανα την επανάσταση μου
κι αυτή έκανε τον κύκλο της
Έπεσα, σηκώθηκα, προχώρησα, έμαθα
Τώρα τολμώ και ξανακοιτάω
Μια στον καθρέφτη, μια μέσα μου
Λίγες παραπάνω ρυτίδες
λίγη περισσότερη γνώση
Αυτό είν' όλο
Γονιδιακή αλυσίδα
δεν ξεφεύγεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος) | | | |
|
MARGARITA
13-09-2006 @ 16:58 | Η αλυσίδα μοιράζεται ως εξής 25% από τον πατέρα
25% από την μητέρα και το άλλο 50% από το/τα σόι γυναίκα
λοιπόν θέλω το άλλο 50% να μάθω αλλοιώς θα πω
του παλιοχαρακτήρα να σου προσφέρει δείπνο με σαλιγκάρια
με τα κελυφη τους.... ::up.:: ::smile.:: | | KTiNoS
13-09-2006 @ 18:07 | poreeee anoigeis mia koubenta twra pou exoun graftei tonoi bibliwn.
Gia thn istoria pantws den klironomeis mono th mama sou kai to mpampa alla OLH th gennia sou.
Na prosthesw oti oi papoudes ki oi giagiades einai pou exoun th megaliterh eyfthinh ... klironomiki efthini etsi ? | | ΤΟΞΟΤΗΣ
14-09-2006 @ 01:07 | Καλημέρα justawoman. ::yes.:: | | seizeTHEday
14-09-2006 @ 03:48 | "Έπεσα, σηκώθηκα, προχώρησα, έμαθα.
Τώρα τολμώ και ξανακοιτάω.
Μια στον καθρέφτη, μια μέσα μου..."
Πανέμορφη η γραφή σου και πλούσια σε εικόνες!
Την καλημέρα μου!
::smile.:: | | Palioxaraktiras
14-09-2006 @ 04:31 | Σκατααααααααααααααα
Μονο τις χειροπεδες κληρονομησα εγω.
Γυναικα με σκοτωσες.
| | justawoman
14-09-2006 @ 05:37 | Επειδή ξεκίνησα να γράψω κάτι για την αγάπη των γονιών και πάλι στην πάρτη μου κατέληξα... δε θα σχολιάσω τα σχόλια
Θ' αφήσω το εγωιστικό αυτό δημιούργημα να πεθάνει άκλαφτο.
Καλημέρα είπα;;; | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
