katia
13-09-2006 @ 19:09 | Δες το κι ετσι....
Η αυπνια κανει καλο στην ποιηση...
::smile.::
βασανιστηριο αλλα και προκληση μαζι αυτη η σμιξη woman...
αλλιως τωρα θα ειχαμε ηδη κοιμηθει κι οι δυο μας....
Καλο σου ξημερωμα
διαβασα και τ' αλλο σου...
πολυ δυνατη και στο πεζο!!!
ομως σε προτιμω στα ποιηματα σου... | |
MARGARITA
14-09-2006 @ 00:15 | Βασανιστήριο η σμίξη
της ψυχής με το σώμα.
Όμορφο βασανιστήριο γυναίκα....η τελείωση στο κρεσέντο της
::smile.:: | |
ΤΟΞΟΤΗΣ
14-09-2006 @ 01:20 | Ανασυνθέτουν την αφαίρεση, προσδιορίζουν το ΚΕΝΟ,
άμορφο ακόμη, καθώς χαοτικές ανερμήνευτες μετακινήσεις ξαναβρίσκουν τους ρόλους τους.
....
Καλημέρα justawoman.
Σ΄ ευχαριστώ που μου απάντησες στο σχόλιο που μου είχες κάνει. ::love.:: | |
seizeTHEday
14-09-2006 @ 03:51 | Πανέμορφο!
Συμφωνώ και με τη Κάτια: "Δες το κι ετσι.... Η αυπνια κανει καλο στην ποιηση..."
Καλη σου μέρα και πάλι!
::smile.:: ::rol.:: ::yes.:: | |
guesswho
14-09-2006 @ 03:55 | Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα! ::up.:: | |
Palioxaraktiras
14-09-2006 @ 04:40 | Γιατι γαμωτο μου βγαζεις τον παλιοχαρακτηρα μου στην επιφανεια?
Δεν κρατιεμαι θα το πω.
"Βασανιστήριο η σμίξη
της ψυχής με το σώμα."
Εχεις δικιο.
Σε 2 γραμμουλες εξηγησες, γιατι οι αντρες κοιταζουν τις γυναικες στον κωλο.
χαχαχχααχαχαχααχαχα
Κι οποιος πει σ αγαπω για τον υπεροχο εσωτερικο σου κοσμο, πηγαινε σ ενα καθρεφτη και κοιτα προς τα πισω.
Ελπιζω να μη με παραξηγησετε....μιλαω σαν ειδος κι οχι σαν ατομο.
χαχαχαχααχαχαχαχαχα | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
14-09-2006 @ 05:02 | Όχι άλλα βάσανα.'Ελεος.
Καλόοοοοο. ::yes.:: | |
justawoman
14-09-2006 @ 05:33 | Καλημέρα σας στιχοπλόκοι
βλέπω πολύ σας άρεσε το βασανιστήριο... μαζόχες κι εσείς εεε;;;
Κάτια μου η αϋπνία κάνει καλό στην ποίηση, αλλά ο προϊστάμενός μου δεν έχει την ίδια άποψη...
Τοξότη, αυτή τη φορά πραγματεύομαι το καινό=καινούριο, νέο κι όχι το κενό=άδειο... Κάτι θα κάνουμε και γι' αυτό σε επόμενη φάση
παλιοχαρακτήρα αν πεί σ' αγαπώ για τους ωραίους αστραγάλους σου που πρέπει να κοιταχτώ;;; σε ψυχίατρο;;;
χα χα χα
να είστε όλοι καλά | |
Palioxaraktiras
14-09-2006 @ 07:24 | Woman
Τωρα τι να σου λεω???????
Αν καποιος σου πει σ αγαπω για τους αστραγαλους, να ξερεις πως θα ειμαι εγω.
Παμε ψυχαναλυση τωρα.
Μικρος εβλεπα τους αστραγαλους της μανας μου και δεν τ αντεχα. Τα ειχε ολα τελεια, εκτος απ τους αστραγαλους τους ειχε χοντρους.
Παντα εκει κοιταζα πρωτα τη γυναικα
Στους αστραγαλους
Εχω και μαρτυρα την Κατια με τους υπεροχους αστραγαλους
Σοβαρολογω
Τους κωλους τους ανακαλυψα μετα τα 45
χαχαχαχαχαχααχαχαχα | |
ΑΙΟΛΟΣ
14-09-2006 @ 09:57 | Αϋπνίες, νοσταλγίες…
Αξημέρωτες βραδιές…
Εξαίρετο το ποίημα σου…
Καλησπέρα justawoman… ::smile.:: | |
Ri@89
14-09-2006 @ 10:10 | ::yes.:: ::wink.:: ::rol.:: | |
spil †
14-09-2006 @ 12:36 | ::up.:: ::sneak.:: | |
TAS
14-09-2006 @ 18:03 | Δεν υπάρχει διέξοδος
Το Χάος σβήνει
κι αναδημιουργεί
τα όντα
Το Χάος είναι η ελευθερία
Και το μηδέν
Ο αυτοαναιρούμενος θεός | |
justawoman
15-09-2006 @ 08:58 | TAS,
Κι αγάπη, ελευθερία είναι
μόνο που για να στέκεται στο ύψος της
χρειάζεται φτερά | |
 |
