| |
Σαν περιστερι μου'φερες
κλαδι ελιας κ'αγαπη
και ενιωσα πως εστεγνωσε
στα ματια μου το δακρυ
Το αγγιγμα σου τρυφερο
καθαριο σαν το χιονι
μεσ' της καρδιας μου την αυλη
το φως που ξημερωνει
Περασες θαλασσες βουνα
διαβηκες χιλιες στρατες
μερες και νυχτες ολογιομες
βρηκες πολλους διαβατες
Βασιλικος η μυρωδια
λεβαντα η ομορφια σου
και μ'ανοιγμενα τα φτερα
με τυλιξες βαθεια σου
Λευκο περιστερακι μου
μου'φερες πια ΕΙΡΗΝΗ
δεν θα κοιτω δεν θα θωρω
το φως που τρεμοσβηνει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
