| |
Στο δυσδιάστατο κόσμο της Μουτζούρας, ζούνε ευτυχισμένοι πολλοί χαρακτήρες με σκοπό το νόημα. Εκεί βρίσκεται και η πόλη της στίξης, ακριβώς δίπλα απ’ τη συνοικία των αριθμών. Δε τα πάνε καλά μεταξύ τους, τα περισσότερα σημεία στίξης τους μειώνουνε πολύ έτσι, δε θέλουν να έχουν επαφές μεταξύ τους.
Μα μία μέρα που ο ήλιος έλαμψε στις γραμμές, στη συνοικία των αριθμών είχανε πρόβλημα! Ένας κύκλος ήθελε να χωριστεί σε επτά κομμάτια! Απαράδεκτων φώναζε ο Όν (Χαϊδευτικό του Ενός). Τον Ένα όσοι τον γνώριζαν, έλεγαν ότι ήταν ένας σοφός νεαρός, που ο χρόνος δεν τον άγγιζε. Αυτός είχε δημιουργήσει την αξία! Τον ορισμό της ουσίας! Αυτός κατείχε το θαύμα της μέτρησης! Χωρίς αυτόν πίστευαν ότι κανένας αριθμός δε θα είχε βάση. Βέβαια ξεχνούσαν το Μηδέν.
Το Μηδέν κυκλοφορούσε σα γρίφος ανάμεσά τους και ποτέ μόνο του. Στη πραγματικότητα, ήταν πάντα μοναχό του! Το αποτέλεσμα της ισορροπίας έλεγε ειρωνικά. Έτσι δεν έκανε τίποτα, μάλλον καλύτερα, έκανε το Τίποτα. Ούτε καν πρόσημο δε φόραγε, σα τους υπόλοιπους αριθμούς και για αυτό οι υπόλοιποι αριθμοί έλεγαν, ότι δεν είναι αριθμός αλλά ένας κύκλος που κατρακύλησε από τα σχήματα και συμβολίζει το όλων. Γιατί από εκεί ξεκινάμε, να μετράμε, από το όλoν. Παρόλα αυτά το ίδιο έμενε αμέτοχο και ούτε συμπάθησε τον κύκλο, που ήθελε να χωριστεί σε επτά κομμάτια ούτε τον αντιπάθησε, σε αντίθεση με το Δύο.
Το δύο είναι το ακραίο Ζεύγος, δημιουργήθηκε όταν ο Ένας χωριστικέ στη μέση ή όταν δύο τελείες ενώθηκαν. Κανείς δε ξέρει, αλλά είναι διπολικό και μιλάει για τα άκρα, έτσι είπε στο κύκλο να τα βρει με τον εαυτό του και να χωριστεί ή να μη χωριστεί! Που ακούστηκε αυτό; Κανένας κύκλος δε μπορεί να χωριστεί σε επτά ίσια κομμάτια και κανείς δε θέλει περίπου επτά σωστά; Ας το δούμε και αλλιώς, γιατί δε διαλέγεις ένα ζυγό αριθμό; Αυτούς όλους μπορώ να τους διαιρέσω κι εγώ, (του έλεγε) ή έστω κάποιον που να διαιρεί το Τρία!
Το τρία ήταν ο πιο γρήγορος αριθμός, γιατί ήταν αυτός που όρισε το χρόνο, (παρελθόν, παρόν, μέλλον) κοίταξε το Τέσσερα προβληματισμένο και είπε “Eγώ Κύκλε, θα σκεφτώ σοβαρά το έτοιμα σου.”
Το τέσσερα με την επιβλητική φωνή του απάντησε: “Εγώ είμαι το δίκαιο ο λόγος ο σωστός, εγώ που ίσα μερίζομαι και ίσα στηρίζομαι. Συμφωνώ με το με το Δύο διπλά! Πρέπει να αλλάξεις αριθμό! Γιατί το Επτά;”
Ο Πέντε δεν είχε φτάσει στην επιτροπή, έψαχνε εκείνη την ώρα σε μουτζούρες να βγάλει καμιά πράξη.Αυτό ήταν αποτέλεσμα της Δύο και του Τρία που πάντα κάτι είχαν να σχολιάσουν, κάτι ελλιπές σε αυτόν.
Μα ευτυχώς που είχε την Έξι, όπου στο να τον δικαιολογεί, ήταν φοβερή! Βλέπετε η Έξι είναι τέλεια τα πάει καλά με όλους, αφού το Ένα, το Δύο και το Τρία τη δημιούργησαν, αλλά είχε και τον τίτλο του πρώτου παιδιού, στο κόσμο της μουτζούρας. Ήταν παιδί της Δύο με τον Τρία που με τη δύναμη του πολλαπλασιασμού τη δημιούργησαν! Έτσι το Έξι είπε: «Κι εγώ διαφωνώ, αφού το Ένα, το Δύο και το Τρία διαφωνούν κι εγώ μαζί τους!
Τότε το Εφτά ρώτησε γιατί, τον κύκλο και ο κύκλος του απάντησε:
“Γιατί θέλω να αφοσιωθώ ισάξια στα Επτά θαύματα του κόσμου, ένα η κάθε ημέρα, και αυτό το δώρο της ζωής! Για να χαθώ στο μαγικό κόσμο του εφτά, εκεί που υπάρχει ακόμα κάτι καινούριο και αξεπέραστο.” Τα άκουσε αυτά το Επτά και σώπασε.
Tο Οχτώ πλησίασε λίγο, κοντοστάθηκε και είπε ότι οφείλει να σεβαστεί το προγονό του… το Δύο. Το οχτώ ένιωθε πολύ περήφανο που ήταν ο κύβος του Δύο, ότι δηλαδή, ήταν το Τρία στο Είκοσι Επτά, αλλά κατείχε και θέση στη δεκάδα! Το οκτώ λοιπόν, σχεδόν ποτέ δε διαφωνούσε με το Δύο ή το Τέσσερα. Έτσι όλοι κοίταξαν το Εννιά.
Τον Εννέα που αλλιώς τον φώναζαν «Καινούριο» μάλλον γιατί ήρθε τελευταίος στη δεκάδα ή γιατί μετά από αυτόν ξεκινάει άλλη δεκάδα… Πάντως Εν-Νέο ή Καινούριο τον φωνάζανε. Αυτός κοίταξε το Τρία, το Επτά και το Κύκλο και είπε καλύτερα να διαλέξεις εμένα θα έχεις τα επτά και περίσσευμα! Ο κύκλος χαμογέλασε για μια στιγμή και δήλωσε αδιάλλακτος.
-Τώρα τι κάνουμε; (Ρώτησε ο Τέσσερα)
-Περιμένουμε το Πέντε, είπε ο Τρία.
Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε ο Πέντε που κρατούσε στα χέρια του μια κακογραμμένη τελεία, την είχε βρει στις μουτζούρες, που έψαχνε για πράξεις και δεν ήξερε τι να την κάνει. Ήρθε λοιπόν και με το που μπήκε μέσα... Η Δύο και ο Τρία τον βομβάρδισαν στις ερωτήσεις! «Που ήσουν και τι είναι αυτό που κρατάς; Τι αξία νομίζεις ότι έχει και γιατί το έβγαλες απ τις μουτζούρες; Και που είσαι εσύ, όταν όλοι οι άλλοι αριθμοί είναι εδώ; Θες να γίνεις ένα Μηδενικό; Αυτό θες;»
Το Πέντε σάστισε, και μετά από μία στιγμή είπε: «Πρώτα τα προβλήματα επιζητάν τη λύση, μετά η ιστορία.» Και αφού τον ενημέρωσαν για το πρόβλημα του κύκλου ρώτησε το Δύο. Πιο είναι το πρόβλημα; Και το Δύο του απάντησε ότι το επτά είναι αδιαίρετο πέρα από τον εαυτό του και ο κύκλος χωρίζεται μέσω διαιρέσεως. Αν το Επτά δεν ήταν αδιαίρετο θα είχες πρόβλημα Δύο; (ξαναρώτησε το Πέντε). Όχι είπε η Δύο και τότε ο Πέντε τους εξήγησε την προέλευση της δεκάδας και έβαλε όλους να συμφωνήσουν ότι αυτή η παραμορφωμένη τελεία, η υποδιαστολή, θα συμβολίζει το δεκαδικό σύστημα και θα μπορεί να διέρχεται τους αριθμούς διαιρώντας τους. Αυτή είναι που λίγα χρόνια αργότερα θα γινόταν το κόμμα, αλλά όχι ακόμα…
Έτσι ο Τρία και ο Πέντε συμφώνησαν να βάλλουν ανάμεσά τους την υποδιαστολή, για να χωρίσουν τον κύκλο σε επτά κομμάτια. Έτσι διαιρέθηκε ο κύκλος και πια κάθε μέρα της εβδομάδος τιμάται το ίδιο, στη χώρα της μουτζούρας.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
