| |
Αυτά τα χωριά, αιωνόβια,
συνομήλικα παλαιών ελαιώνων,
σε μια φλέγα νερού ριζωμένα
απ' τα χρόνια του μύθου,
το καμένο κορμί τους
φορές και φορές ξαναβλάστησε,
με της φωτιάς τα σημάδια ακόμη
μες στα χαλάσματα,
της συκιάς τις λαίμαργες ρίζες να θρέφουν .
Με τα μικρά τους τα σπίτια,
χέρι - χέρι πιασμένα,
το ένα στο άλλο να έχουν τα θάρρη τους
σαν χτυπά τα πλευρά τους
η οργή των ανέμων.
Με τον πηχτό τους τον ήλιο,
μια στρώση ασβέστη να ρίχνει απάνω τους
κάθε Ανάσταση
Το χωμάτινο δώμα τους,
του καιρού τη σοφία να στάζει
στο γλυκό το απόβροχο.
Με τον καπνό της ζωής ν' ανεβαίνει
απ' τις μαύρες καμινάδες
και τη γριά Ιστορία να σκαλίζει τις θύμησες
στον αναμμένο πυρόμαχο*.
πυρόμαχος = Εστία.
...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
