| |
θα παψω να μιλαω σε ανθρωπους
αυτοι που καταλαβαινουν δεν μιλανε
τραγουδανε αγκαλιαζονται μοιραζονται
και τοτε η σιωπη εχει νοημα
και μπορουμε να μιλαμε
περι ανεμων και υδατων
αφου/ομως συνεχιζουμε να γραφουμε
απευθυνομενοι σε εκεινο το μερος
το σε ολους κοινο
οπου δεν υπαρχει αντιδραση
μα αφουγκρασμος
οπου το σκοταδι γινεται φως
και το φως σκοταδι δεν γινεται
μα ποτε με μιας;
-αυτο ειναι το ψεμα-
απο την μια στιγμη στην αλλη
Για ψυχη μιλαμε
Γη ελευθεριας και ζωης
Κι αν της φορω κουδουνι εχω μονο ενα κεφαλι ησυχο
μεσα σε κλουβι, ετσι κρεμωντας την και μενα κρεμω.
Αγνοωντας υπουλους κινδυνους, στην ασφαλεια ενος κουτιου.
Η μηπως θα προλαβω το κακο θα αντιληφθω, οταν κοιμαμαι ή ειμαι αλλου!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
