| |
| | Ασημένια φτερά |  | | |
Μου λες, απ’ αυτήν μακριά πως δεν θ’ αντέξω.
Μου λες, κόντρα στη λογική δεν μπορώ να παλέψω.
Σου απαντώ, με την αγάπη της μπορώ,
μπορώ το δύσκολο, εύκολο να κάνω,
το κοινώς αποδεκτό παράλογο, λογικά να ζω.
Μου λες, στην απουσία της πως θα λυγίσω.
Μου λες, άλλη αγκάλη θα αναζητήσω.
Σου απαντώ, με την αγάπη της μπορώ,
μπορώ μαζί της να παλεύω και πάντα να νικώ.
Φτερά μου χάρισε ασημένια.
Νησιά της Κίρκης ,της Καλυψούς, τα αγνοώ.
Πίσω μου τ’ αφήνω, ούτε καν τα κοιτώ.
Σε πείσμα όσων πιστεύεις,
Τα λόγια σου, ένα κουβάρι τα κάνω.
Στο πέλαγος της λήθης το πετώ.
Δυνατά τα φτερά χτυπώ.
Αχνά ξεπροβάλει μπροστά μου! Την φτάνω!
Λίγα φεγγάρια προσπάθειας ακόμα να κάνω,
από τα χείλη της θα ξεδιψάσω, στα χέρια της θα ξεκουραστώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Γ.Ι.Χ. | | | |
|
malkon64
10-10-2021 @ 20:38 | Αχνά ξεπροβάλει μπροστά μου! Την φτάνω!
Λίγα φεγγάρια προσπάθειας ακόμα να κάνω,
από τα χείλη της θα ξεδιψάσω, στα χέρια της θα ξεκουραστώ.
ΥΠΕΡΟΧΟ! ! ! . . . ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ
10-10-2021 @ 23:01 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
