| |
Και πάλι εμείς ανάμεσα στα τζάμια
Κι αυτό το φθινόπωρο
Στις γυάλινες βιβλιοθήκες,με τους ηλεκτρονικούς καταλόγους
Μονάχα που κάτι διαφέρει,τώρα πια
Τα τζάμια...είναι σπασμένα
Αν και με διαφορετικό,ο καθένας μας τρόπο
μαζί τα σπάγαμε
Το 'ενοιωσες?
Το κατάλαβες?
Το βλέπεις?
Και τι θα γίνει?μ όλα τούτα τα γυαλιά
θα τ αγγίξουμε να μας ματώσουν τα χέρια?
θα τα σφίξουμε στις παλάμες μας,χωρίς να συμβεί τίποτα?
θα τα ανακυκλώσουμε να ξαναγίνουν άμμος?
Η μήπως όταν θρυμματιστεί και το τελευταίο κομματάκι
ο ίδιος αέρας θ αγκαλιάσει τα πρόσωπα μας?
Δεν ξέρεις...
αν ήξερες?
Δεν ξέρω
αν ήξερα?
Κ.Θ 06-09-2013
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
