| |
Δρόμοι της μιζέριας και της θλίψης
μούτρα ξινισμένα στη θωριά μου
άτιμη ζωή δεν θα μου λείψεις
όταν ξαναγίνω κόκκος άμμου.
Σέρνω το καρότσι μου γεμάτο
χάρτινα κουτιά, τριγύρω σκόνη
άδειο χθες, το αύριο σκάρτο
χάρτινο το όνειρό μου, λιώνει.
Ένας φτωχοδιάβολος γυρνάει
στην παράγκα με τις μύριες τρύπες
έχει στην καμπούρα μόνο λύπες
και χαρά καμιά να τον βαστάει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
