| |
Πάνω στον Άθω θα σταθώ
να βλέπω στεριές και θάλασσες
μήπως σε αντικρίσω.
Από τη νέα σελήνη ζήτησα τύχη να μου φέρει
άκουσε ευθύς το κάλεσμα και μου έδωσε το χέρι ,
το χέρι το άσπρο το όμορφο της κόρης σαν αστέρι.
Ανάσα και σύμπαν μου της θάλασσας είσαι αύρα
στη ζέση της ζωής δροσίζεις τη ψυχή μου .
Η όψη μου να ξεχαστεί αν σε αφήσω μια στιγμή
στην πίκρα και τους πόνους
κι αν έρθει κάποτε ο καιρός να σε λησμονήσω
θα είσαι αιτία μόνο εσύ και δε θα σε συγχωρήσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
