| |
Χαρά κι ελπίδα της ζωής μου
με οπτασία μοιάζεις
σιμά στη δική μου ψυχή.
Ανάλαφρη η θωριά σου απαλή
τη μοναξιά μου δροσίζεις
κι αναρωτιέμαι:
Μην είσαι αλήθεια οπτασία
βγαλμένη από μυρωμένο δάσος φλαμουριάς
όπου τ' αηδόνια γνωρίζοντας την αγάπη μας
για μας τραγουδούν χαρμόσυνα κάθε αυγή;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
