Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ξύλινα σκαριά
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130461 Τραγούδια, 269384 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ξύλινα σκαριά
 Η καρδιά όταν ραγίζει, εξακολουθεί να χτυπάει όπως και πρώτα ...
 
Ξύλινα σκαριά ...

Στο μέτωπό σου μιά λοξή χαραγματιά
το κουρασμένο βλέμμα σου πλανιέται ...
και το ανήσυχο σου πνευμα τυραννιέται
όπως τα ξύλινα, πανάρχαια σκαριά ...

Καθημαγμένη η ψυχή μου απ` το φευγιό
με τα φαντάσματα του χθες δειλά παλεύει ...
τις αναμνήσεις με λοστό αναμοχλεύει
κάνει απόψε προσευχή για μας τους δυό ...

Αναρωτιέμαι τις μοναχικές βραδιές
κείνες τις ώρες της αφόρητης συνήθειας ...
της ανελέητης τρομακτικής αλήθειας
πόσο αντέχουν πριν ραγίσουν οι καρδιές ...

Κοίτα με τώρα ... που στο Φως ακροβατώ
άκου το βήμα της σιωπής ... νοιώσε ποιός είμαι ...
ιεροφάντης των απλών κανόνων γίνε …
οσιομάρτυρας των όσων προσκυνώ ...

Ποιος ταρσανάς να`ταν το λίκνο μας «ραγιά»
ποιος μαραγκός μπόρεσε τάχα να ταιριάσει ...
τόσα στραβά , ιδανικά να σοφιλιάσει ...
με τόση τέχνη και περίσσια μαστοριά; ...

///





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΜΥΣΤΗΣ
31-10-2021 @ 18:34
Φίλες - Φίλοι καλησπέρα !!!
Να έχετε ένα όμορφο υπόλοιπο Κυριακής ,,,

///
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
31-10-2021 @ 19:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
liontari73
31-10-2021 @ 20:31
εξαιρετική δημιουργία!!
Αγιοβλασιτης
31-10-2021 @ 20:41
Ωραιότατο...
Καλό βράδυ... ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
31-10-2021 @ 21:45
::up.:: ::up.:: ::up.::
professorark
31-10-2021 @ 21:48
Βλέπω, καθαρά, τα σημάδια μιας θάλασσας θελέσπιας στα σκαριά, τις στρειδοφόρτωτες καρίνες τους...

Πολύ όμορφο, ΜΥΣΤΗ!
Μπόσινας Νίκος
31-10-2021 @ 22:24
Είναι εξαιρετικό!
-Ειρήνη-
01-11-2021 @ 14:40
Εξαιρετικό! Μια ψυχή που δε βρίσκει ανάπαυση... όπως τα παλιά καράβια... ιδιαίτερος ο στίχος "της ανελέητης τρομαχτικής αλήθειας", που σε βρίσκει, θες δε θες... και μετά θα πρέπει να επιβιώσεις...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο