| |
Δεν υπάρχεις στην καρδιά μου πια εσύ
Κι η ψυχή μου ραγισμένη σα γυαλί
Στο μυαλό μου, είσαι αγιάτρευτη πληγή
Δεν μπορώ να σ αντικρίσω
Πάλι εγώ να σ’ αγαπήσω
Κι ό,τι ζήσαμε θα πρέπει να το σβήσω
Ως εδώ
Δεν αντέχω δικά σου παιχνίδια
Ως εδώ
Ζω μαζί σου συνέχεια τα ίδια
Ως εδώ
Μόνο βήματα κάνω, πια πίσω
Ως εδώ
Φεύγω, μήπως, λιγάκι ηρεμήσω
Η ανάσα σου, μου έδινε ζωή
Σ’ αγαπούσα, κάθε μέρα πιο πολύ
Τώρα πια, ένα αναπάντητο «γιατί»;
Πες μου πώς να ηρεμήσω;
Μακριά σου πώς να ζήσω;
Κι ό,τι ζήσαμε, να πρέπει να το σβήσω
Εσύ είσαι η ζωή μου στο ‘χω πει
Και θα μείνω στο πλευρό σου μια ζωή
Εσύ είσαι στην καρδιά μου
Στο μυαλό, στα όνειρα μου
Είσαι τα πάντα μου εσύ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
