| |
| | πετροκουβέντες |  | | | πυρ, γυνί και θάλασσα | | |
Κάποτε οι πέτρες άναβαν φωτιές
Κάποτε τις έκτιζαν, βάζαν λαξευτές
Υπάρχουνε και πέτρες που ρίζωσαν με πάθος
Σμίξαν με το χώμα, κάνανε το λάθος ;ρ
Κάποτε κι πέτρες γίνονται σφουγγάρια,
όταν υποπέσουν στου έρωτα τα χνάρια
Πέτρες μαύρες, άσπρες, κόκκινες, χρυσές
Κοτρόνες ακατέργαστες, ολόκληρες, μισές
Πέτρες που ασπρίζουν στις όμορφες ακτές
Πέτρες που μαυρίζουν σε Τσέχικες μεριές
Ότι και να είναι, στον ουρανό στη γή
Η πέτρα του σκανδάλου είναι η γυνί ;ρ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | πας μη Έλλην βάρβαρος - Των την Ελλήνων γλώτταν ειδώς, μετά Θεού διαλέγεται!!! | | | |
|
Goldy
14-09-2006 @ 17:22 | Θα σε μαλώσω... ::wink.:: | | ~ Εφυγα ~
14-09-2006 @ 17:24 | ::laugh.:: ::razz2.:: ::mad.:: | | horseman
14-09-2006 @ 18:47 | Ομορφο...
Απλό και συνετό... | | ΤΟΞΟΤΗΣ
15-09-2006 @ 00:42 | Καλημέρα Ανδρέα
.......
Πυρ, ΓΥΝΙ και θάλασσα. Πόσο δίκιο είχε αυτός που το είπε.
Αλλά παρά ταύτα δεν μπορούμε χωρίς αυτές τις πανέμορφες υπάρξεις. Και τις αγαπάμε με όλες μας τις χάρες.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
15-09-2006 @ 00:57 | Που το πήγες που το έφερες στις γυναίκες κατέληξες.
Έχεις φάει τσόκαρο από καρυδιά στο δόξα πατρί να δεις αστεράκια στο καταμεσήμερο; ::laugh.:: | | agrampeli
15-09-2006 @ 06:14 | ωραίοοοοοοοο ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
