| |
Ο ανόητος
Ήσουν αίσθημα μεγάλο δεν το κρύβω
μα δεν ήξερα το πάθος σου ν’ αμείβω,
εσύ έδινες τα ρέστα σου για μένα
μα δεν φέρθηκα ποτέ μου ξηγημένα.
Ασυλλόγιστα σου ρούφαγα τα νιάτα
κι όταν θύμωνα σου έσπαγα και πιάτα,
δεν με ήξερες, μα γνώρισες ποιος είμαι
τι φουμάρω, πώς γυρνάω, που προσκείμαι..
Μα ο ψεύτης δυο φορές θα ξεσαλώσει
και την τρίτη ακριβά θα την πληρώσει,
όταν είδες τα μυαλά μου τα κουκούτσια
μου παρέδωσες στο χέρι τα παπούτσια.
Ενός γυαλιού που έσπασε
μαζεύω τα κομμάτια
κι αναμετρώ τα κρίματα
σε λάθος μονοπάτια.
Ο έρωτας δεν έφτασε
μας πρόδωσαν τα μάτια
και όλα τα αισθήματα
κατάντησαν γινάτια.
Στην ψυχή μου δεν υπάρχει ηρεμία
κι όλο ψάχνω της φυγής σου την αιτία,
ήσουν ήρωας μαζί μου και το ξέρω
όμως τώρα δεν υπάρχεις κι υποφέρω
(Αν λιγάκι αισθανόμουνα και σένα
θα ‘ταν όλα για τους δυο μας βολεμένα
μα ανόητος, Καί ήμουνα, Καί θα ‘μαι,
μοναχός, χωρίς εσένα να κοιμάμαι..)
-.-
(2008)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
