Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Της Ψυχής τα Μανιφέστα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130257 Τραγούδια, 269339 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της Ψυχής τα Μανιφέστα
 Είναι φορές που βρίσκεις την μοίρα σου να σε περιμένει ,,, ακριβώς εκεί που κρύβεσαι για να την αποφύγεις ,,,
 
Της Ψυχής τα Μανιφέστα ...

Πήρα πινέλα και βρώμικη παλέτα
να βάψω κόκκινες τις φαύλες εποχές
ότι μου λήστευε τις όμορφες στιγμές
να χρωματίσω της Ψυχής τα Μανιφέστα.

Σε μπλε καμβά με την αλμύρα ποτισμένο
της αλισάχνης πέπλο διάφανο θαμπό
σ` ένα ντουβάρι μουχλιασμένο και υγρό
με μία πρόκα σκουριασμένη καρφωμένο.

Νεκρή εικόνα που στις θύμησες στοιχειώνει
ωχρή ανάμνηση που`καψε η φωτιά
αφιόνι που`χυσε με λύσσα μια οχιά
στρεβλό γρανάζι που το σήμερα παγώνει.

Κι είδα τα έσχατα,,, των ημερών το χάος
ωχρά οράματα με δράκους και θεριά
κι άναψα τ`όνειρο να γίνει αστεριά
να γίνει ο κόσμος ο πικρός ,,, γλυκός και πράος.

///



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΜΥΣΤΗΣ
12-11-2021 @ 00:28
Τρέμει το χέρι μου στης στέρησης τα ίχνη
της αγωνίας αποτύπωμα δειλό ...
αυτό που βλέπω ... «εαυτό» αποκαλώ
κάποιο κερί ... το Φως του στον καθρέπτη ρίχνει.

Φίλες ,,, Φίλοι ,,, καλό ξ-Ημέρωμα !!! ,,,

///
liontari73
12-11-2021 @ 05:31
εξαιρετικό ποίημα!!!
Celestia
12-11-2021 @ 06:24
Πολυ δυνατο!!!!!!!




::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
12-11-2021 @ 09:34
Το ζήλεψα! φίλε μου, το ζήλεψα, αριστούργημα!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
karabasgeorgos
12-11-2021 @ 11:34
Σε θαυμάζω
Ξεχωριστή ποίηση και ιδιαίτερα όμορφη και προσεγμένη
Αγιοβλασιτης
12-11-2021 @ 16:26
Άλλη μιά ομορφιά... ::theos.::
malkon64
12-11-2021 @ 20:20
Κι είδα τα έσχατα,,, των ημερών το χάος
ωχρά οράματα με δράκους και θεριά
κι άναψα τ`όνειρο να γίνει αστεριά
να γίνει ο κόσμος ο πικρός ,,, γλυκός και πράος.


Υπέροχο !!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μπόσινας Νίκος
12-11-2021 @ 21:17
Εξαιρετικό!
ΚατεριναΘεωνα
12-11-2021 @ 22:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
-Ειρήνη-
13-11-2021 @ 08:23
Η πραγματικότητα δε μπορούσε να με αλώσει.
Αντιθέτως, εγώ άλωσα την πραγματικότητα.
Ahmet Altan

Υπέροχο ποίημα - με το σχόλιο, που το διαβάζω σαν συνέχειά του. Δυνατές εικόνες, έντονες λέξεις, και αισιόδοξο τέλος, στο σύνολό της μια ξεχωριστή ποιητική δημιουργία!
inokrini
21-11-2021 @ 15:40
::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο