| |
| | Λασπώθηκα και λύγησα |  | | | Καλό ξημέρωμα φίλοι μου, σας ευχαριστώ, να είστε όλοι καλά. | | |
Αχ! η ζωή, μάτια μου
έχει και κατηφόρες,
που κατοικούν
κομμάτια μου,
που κατοικεί
το δάκρυ.
Αχ! η ζωή
μάτια μου,
δεν ειν από
χρυσάφι.
Στη χωματένια
σκάλα της.
Λασπώθηκα και λύγησα
κι` είπα
ήμαρτον θεέ μου
μα αγάπησα και
φίλησα.
Λάτρεψα και
λατρεύω,
τον άνθρωπο
μερεύω.
Τοίχοι και λάσπες
χώματα
και μια βροχή
που κλαίει.
Έχει η ζωή
αρώματα
και αλλουνών
τα χρέη.
Μια ανηφόρα είναι
η ζωή,
κοίτα να την
τραβήξεις
κι` άσε στο
χθές, το παρελθόν,
τις άθλιες
κατηφόρες.
Πορέψου τον
ανήφορο ,ροδιές
τις ανθοφόρες.
Να τις φυτέψεις
στο στρατί,
στη λάσπη
και στο χώμα,
και μη ρωτήσεις
τι? γιατί?
Ανέβα λίγο
ακόμα.
25-11-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
25-11-2021 @ 05:41 | .............Δεν είναι τίποτα να πεθάνεις.
Είναι τρομαχτικό να μην ζεις.........
Βίκτωρ Ουγκώ 1802-1885
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Αγιοβλασιτης
25-11-2021 @ 16:54 | ::theos.:: ::hug.:: ::yes.:: | | malkon64
25-11-2021 @ 21:46 | Ωραιότατο Γεωργία !!! ::yes.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
