| |
Ο Αργεντινός ΝΤΙΈΓΚΟ ΑΡΜΑΝΤΟ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ, ο ποδοσφαιρικος θεός με τα εκατομμύρια πιστούς σε όλον τον πλανητη, τέκνο της χώρας του ταγκό που ήξερε να "χορεύει" όπως ήθελε κάθε αντίπαλο, ήταν σε όλη του τη ζωή ο άνθρωπος των μεγάλων αντιθεσεων:
Ήταν ο άπιαστος μπάλαδορος που έκανε "με τα κρεμμυδάκια" όλες τις αντίπαλες άμυνες, ίσως γιατί πρώτοξεκίνησε την καριέρα του στην εφηβική ομάδα των 'Cebollitas'(=κρεμμυδάκια). Συνέχισε στους Αρχεντινος Τζουνιορς και στη Μποκα Τζουνιορς πριν κάνει το μεγάλο ευρωπαϊκό Άλμα στη θρυλική Μπαρτσελονα όπου πήγε με διθυράμβους αλλά έφυγε ως κακό παιδί με άστατη εξωγηπεδικη ζωή και χωρίς να κατακτήσει πρωτάθλημα (η Μπαρτσα στέφθηκε πρωταθλήτρια μετά την αποχώρηση του).
Ήταν ο Ντιεγκιτο που ανέβασε δις στην κορυφή του ιταλικού καμπιονάτο, τη "Σταχτοπούτα" Ναπολι,(μαζί του οι "Παρτενοπει" της Ναπολι πανηγύρισαν το 'παρθενικό' τους πρωτάθλημα) αλλά και ο διεφθαρμένος άσος που έμπλεξε για τα καλά στα δίχτυα της Μαφίας, όπου δοκίμασε τη "Δύναμη της Σκοτεινής Πλευράς" που μεταφραζοταν σε κόκα, παράνομο τζόγο και στημένα παιχνίδια.
Ήταν το νεαρό αστέρι της Εθνικής Αργεντινής με τις περιτεχνες ντριμπλες και τις μαγικές ασιστ αλλά και το οξύθυμο αγορι που δεν κυριαρχούσε πάνω στα νεύρα του με αποτέλεσμα να κλώτσησει αντίπαλο και να αποβληθεί στο κρίσιμο ματς με τη Βραζιλία στο Μουντιαλ 1982 στην Ισπανία.
Ήταν στη συνέχεια ο αδιαφιλονικητος ηγέτης της "Αλμπιτσελεστε" (Εθνικής Αργεντινής) την οποία οδήγησε με την προσωπικότητα του στην κατάκτηση ενός Μουντιαλ (Μεξικο 1986)και στην παρ' ολίγο (ελέω των γερμανικών "παντσερ") κατακτηση ενός δεύτερου (Ιταλια 1990)...
... αλλά και ο μοναδικός ποδοσφαιριστης παγκοσμίως που κατόρθωσε στο Μουντιαλ του 1990 να διχάσει το φίλαθλο κοινό της Νάπολης, με τους μισούς να υποστηρίζουν την Αργεντινή του Ντιέγκο και τους άλλους μισούς τη δική τους Εθνική Ιταλίας.
Ήταν ο παίκτης - ορόσημο που σκόραρε στο ίδιο ματς, τον προημιτελικο του Μουντιαλ1986 έναντιον των ψηλομυτηδων Άγγλων το καλπικο γκολ με το χέρι του Θεού και λίγα λεπτά αργότερα το γκολ του αιώνα με ένα εκρηκτικό σλαλομ, παίρνοντας παραμαζωμα τη μισή αγγλική εντεκαδα.
Ήταν ο πιστός καθολικός που προσκυνησε ευλαβικα τον Παπα, αλλά και ο σταρ που τόλμησε να την πει στα ίσια στους μεγαλοσχημονες του Βατικανού με το περίφημο "Ο κόσμος πεθαίνει από την πείνα... Πουλήστε τα χρυσά ταβανια σας και δώστε του"
Ήταν ο δήμιος της Εθνικής μας ως παίκτης(συνεπικουρουμενος από τον Γκάμπριελ Μπατιστουτα) , με την άπιαστη κανονια στο εναρκτήριο ματς του Μουντιαλ 1994 στις ΗΠΑ, τότε που παίξαμε με το σύστημα 4-4-2(φαγαμε 4 γκολ στο πρώτο παιχνίδι, 4 στο δεύτερο και 2 στο τρίτο!), που έμελλε να είναι το τελευταίο του γκολ με την Εθνική του καθώς μετα τη λήξη του παιχνιδιού πιάστηκε ντοπαρισμενος και αποκλείστηκε, όπως αποκλείστηκε και η Αργεντινή στον επόμενο γύρο από τη Ρουμανία.
Η καρμικη του σχέση με την Ελλάδα συνεχίστηκε καθώς συναντήθηκε μαζί της ως φερελπις προπονητής της Εθνικής Αργεντινής στο Μουντιαλ 2010 στη Νότιο Αφρική και τη νίκησε δύσκολα με 2-0, για να συντριβεί μετά με το βαρύ 4-0 από τη Γερμανική Νατσιοναλμανσαφτ και να παραιτηθεί μετά τον αποκλεισμό.
Θα προλάβει να φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακου σε φιλανθρωπικό παιχνίδι και στην τελευταία συνέντευξη που έδωσε πριν το θάνατο του θα θυμηθεί την "καυτή"(διαβαζε:εφιαλτική) ατμόσφαιρα της Τούμπας που "φιλοξένησε" τον ίδιο και τη Ναπολι στις διπλές αναμετρήσεις με τον ΠΑΟΚ για το κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1990.
Ήταν ο οικογενειαρχης με τη μία σύζυγο και τις δύο νόμιμες κόρες, αλλά και ο γυναικοκατακτητης με τις αμέτρητες ερωμένες και τα εξώγαμα παιδιά.
Ήταν ο ψηφισμενος από τη ΦΙΦΑ καλύτερος ποδοσφαιριστης στον κόσμο που αρνήθηκε να αποδεχτεί την απονομή ενός δεύτερου ανάλογου βραβείου στο αντίπαλο δέος του, το Βραζιλιάνο Πελέ και σνομπαρε επιδεικτικά την τελετή.
Κατόρθωσε να εμπνεύσει μια ολόκληρη χώρα πέρα και πάνω από το ποδόσφαιρο, και να απόκαταστήσει την εθνική υπερηφάνεια που είχε στραπατσαριστει από την πολεμική ισχύ της Αγγλίας στον αποτυχημένο πόλεμο των Φωκλαντς (παίρνοντας ποδοσφαιρική εκδίκηση με το "χέρι του Θεού" )
Ήταν, τελικά, ο σταρ που λατρευτηκε γιατί: "ήταν ένας θεός βρώμικος, αμαρτωλός, ο πιο ανθρώπινος απ όλους τους θεούς" κατά τη ρήση του Ουρουγουανου συγγραφέα Εδουάρδο Γκαλεανο.
Το πανό που του αφιέρωσαν οι Αργεντινοι φίλαθλοι εγραφε:" Δε με νοιάζει τι έκανες με τηζ ωη σου. Με νοιάζει τι έκανες στις δικές μας τις ζωες"
Θα μείνει για πάντα στην ιστορία ως" El Pibe De Oro", το Χρυσό Αγόρι του ποδοσφαίρου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
