| |
Το μικιό
Θα ‘θελα να μου ‘να ξανά μικιό
Στην πλάκα για να γράφω
Το ασημί κοντύλι μου
απάνω να χαράζω
Θα ΄θελα να μου ΄να μικιό
Ζεβζέκικο και σπίρτο
Να κουλαντρίζω όποιον βρω
Με γέλιο να τον γεμίζω
Θα ΄θελα να μου ΄να μικιό
Να μπαίνω στις αγκάλες
Εκεί να μένω για καιρό
Για να γεμίζω χάρες
Θα ΄θελα να μου ΄να μικιό
Να κάθομαι στον ίσκιο
Όνειρα να πλέκω για ζωή
Π' θα τα φορώ τη χαραή
Θα ΄θελα να μου ΄να μικιό
Ποτέ μη μεγαλώνω
Της ντελικάτης μάνας μου
Το μικιό τ΄αγαπημένο!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
