| |
Όταν μιλάει η καρδιά
Τα χείλη σου σωπαίνουν
Σκορπίζει γύρω ευωδιά
Σπίθες ανάβει η ματιά
Τα στήθη ανασαίνουν...
Φτερά σαν βγάζει η ψυχή
Ο νους σου ταξιδεύει
Γυρίζει θάλασσες, χωριά
Γέλιο χαρίζει στα παιδιά
Τον έρωτα χορεύει...
Όταν κακία δεν χωρά
Μέσα στα δυο σου χέρια
Αλλάζει η ρότα σου φορά
Ο φθόνος πια δεν σ' αφορά
Στο βλέμμα σου αστέρια...
Αγνό σαν μένει το κορμί
Σαν του μωρού το δέρμα
Γίνεται αλήθεια κάθε ευχή
Με δίχως καν μια προσευχή
Ως της ζωής το γέρμα...
Το δίκιο σαν ακολουθείς
Την πονηριά παλεύεις
Δεν σε φοβίζει πια κανείς
Μονάχος όλα τα μπορείς
Το μίσος τους νηστεύεις...
Άνθρωπος είσαι τελικά
Σαν αποκτάς ιδανικά
Με κόπο και θυσίες
Αρκεί ποτέ να μην ντραπείς
Ό,τι γνωρίζεις να το πεις
Και λάθη κι αμαρτίες...
Γιατί είναι η φύση μας τρωτή
Ελάχιστοι είναι δυνατοί
Ν' αντέξουνε τα πάθη
Μα θέλει θάρρος η ζωή
Κι όποιος μπορέσει να το βρει
Κερδίζει κάθε μάχη...
29-8-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
