Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Με τα κουρέλια στη σειρά===αφιερωμένο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130200 Τραγούδια, 269321 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Με τα κουρέλια στη σειρά===αφιερωμένο
 Καλό ξημέρωμα σε όλους, αφιερωμένο στη δίχρονη Ντουτού και τον 4χρονο Ντουράν από τη Συρία.
 
Ήταν ωραία η ιστορία, που είχε σύρμα στη καρδιά
μαζεύτηκαν τα παιδιά στη πλατεία, μες στη ξυπολησιά.
Ήταν ωραίο το παραμύθι κι` είχε γίγαντες πολλούς
όλοι βουλιάζουμε στη λήθη, ψάχνοντας μικρούς θεούς.

Ήταν ωραία η ιστορία κι` είχε στη μέση χαρακιά
μαζεύτηκαν τα παιδιά στη πλατεία, με φόβο στη ματιά .
Ήταν ωραία η ζωή μας, κάθε της δάκρυ ποταμός
κι` όπως διαβαίναμε τις ξέρες, ο τελευταίος αγιασμός.

Στο πιο ωραίο παραμύθι, που` τρεχε ποτάμι δάκρυ
όλοι κρυμμένοι στη γωνία, η ευτυχία μήπως θα` ρθει.
Και νύχτα, μέρα ` ο θεοί, όλοι ήτανε δικοί μας
είχαμε τρία άσπρα κεριά, πιστοί στη διαδρομή μας.

Ήταν ωραίο το παραμύθι, στο συρματόπλεγμα μπροστά
μαζεύτηκαν κάτι σκουπίδια, που όλοι τα` λέγανε παιδιά.
Κάτι παιδιά, αγνά φεγγάρια, που είχαν στα πόδια το λουρί
ήταν κατώτερος ο θεός τους και τα ποτίζανε χολή.

Ήταν μοιραία η ιστορία, όλη μια αλήθεια μοναχή
μαζεύτηκαν τα παιδιά συμμορία, κι` έλεγαν, οι κακοί.
Κι` έτσι περνούσανε τα χρόνια, με τα κουρέλια στη σειρά
ο φράχτης γιγαντώθηκε, κι` είπαν, τα λερά.

Τα λερά τούτης της πλάσης, που με κάνουν και πονώ
όταν δυο ματάκια βλέπω, να μην έχουν ουρανό.
Σύριζα στο συρματόπλεγμα, τρέχει η ψυχή μου αίμα
ήταν μοιραία η ιστορία, για τις ειδήσεις πρώτο θέμα.

4-12-2021
Αδαμοπούλου Γεωργία



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
04-12-2021 @ 08:57
Ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι βρεθήκανε ξαφνικά έξω
από την προγονική τους γη.
Παράτησαν σκοτωμένα παιδιά και γονιούς άταφους.
Παράτησαν περιουσίες, τον καρπό στα δέντρα, το φαί
στη φουφού, τη σοδειά στην αποθήκη, το κομπόδεμα
στο συρτάρι, τα πορτρέτα των προγόνων στους τοίχους.
Και βάλθηκαν να φεύγουν κυνηγημένοι από το Τούρκικο
μαχαίρι και τη φωτιά του πολέμου.
Και λογίζονταν τυχεροί που αντάλλαξαν το έχειν τους,
τη πατρίδα τους, το παρελθόν τους, με μια στάλα σιγουριά.

......................Από τα ματωμένα χώματα
............................Διδώ Σωτηρίου

::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
john_karaha
04-12-2021 @ 12:36
Εύγε !!!!!!! ΑΜΑΡΥΛΙΣ !!!!!!
Λεονόρα
04-12-2021 @ 19:48
Αγγίζει... ζωντανή γραφή!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο