| |
Σε δρόμους σκοτεινούς
και άγνωστους πηγαίνω
ύπαρξη ,αισθήσεις, φόβος
δε φοβάμαι
γιατί δε θα υπάρχω.
Μια ύστατη μου έμεινε ματιά
τι να δω για τελευταία φορά;
της άνοιξης την ομορφιά ;
όχι είναι μακριά,
της θάλασσας την απεραντοσύνη;
όχι μου φέρνει σκοτοδίνη
τι να πρωτοειδώ;
Πόσο γλυκό
να ονειρεύεσαι για πάντα
εκείνη που αγαπάς!
Πόσο υπέροχο να έχεις τη μορφή της
εμπρός σου την ώρα που αναχωρείς !
Νιότη μου περαστική,
νιότη γεμάτη στερήσεις
νιότη γεμάτη
χαμένες ψευδαισθήσεις.
Απόλαυσα τη ζωή ,φτάνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
