| |
Αντί της θέσης μου λοιπόν, να σας παρουσιάσω,
θα κάνω μια αντίθεση και άλλη θα εκφράσω,
σαν να μην είμαι πια εγώ, σα να ‘μαι ένας ξένος,
που από πάνω μας κοιτά, πια, λίγο ενοχλημένος.
-Τι ζώα είσαστε εσείς… (για όλους μας το λέει)
οι άνθρωποι είστε θεριά, καθένας σας το ξέρει,
έχετε νου και λογική, φτιάξατε κοινωνία,
για να επιβάλλονται άνθρωποι, σ’ ανθρώπους και θηρία.
Είχατε όμως προοπτικές, φτιάξατε μουσική,
τα εργαλεία πιάσατε, και χτίσατε μαζί,
γευτήκατε την αίσθηση, δημιουργία στη σκέψη,
είχατε κάποια ηθική, πριν μολυνθεί η λέξη.
Μα τώρα στη πορεία σας χειρότερα σας βρίσκω,
έτσι είν’ η εξέλιξη… έχει μεγάλο ρίσκο,
χάσατε την ουσία σας, σας οδηγούν τα πάθη,
και πια η ιστορία σας, είναι γεμάτη λάθη.
Ανάξιο το γένος σας, παιδί που δε μαθαίνει,
κάνει τα λάθη και μετά, πάντα καταλαβαίνει,
δε προνοεί, δε πειθαρχεί, δε σκέφτεται πριν πράξει,
έτσι στο χρόνο δε μπορεί τίποτα να αλλάξει.
Τσάμπα ο κόπος σας λοιπόν, πάει η ευημερία,
έγινε το ιδανικό για σας μια ου-τοπία,
μείνατε στο εφήμερο και εφήμερα θα σβήσει,
αυτό το γένος που το “Εγώ” έχει θεοποιήσει.
Αυτή την ώρα δίπλα σας, ο κόσμος σας πεθαίνει,
άλλοι δεν έχουνε να φαν’, κι άλλος στους “fan” πηγαίνει
κι αυτό είναι κοινότυπο για σας, και φταίνε άλλοι,
ξυπνήστε οι “άλλοι” είστε εσείς… (κούνησε το κεφάλι)
(Κοίταξε ένα πιτσιρικά που πήγαινε σχολείο,
και μέσα του ξεκίνησε μονόλογο για δύο,)
-Μαζεύετε απόγονους κι όλους τους εξασκείτε,
να ‘μάθουν, να ανταγωνιστούν, όπως εσείς τους πείτε.
Να προσπαθήσουν δυο φορές, να πάρουν το πρωτείο,
να είναι αυτοί οι καλύτεροι, σε όλο το σχολείο,
για να κερδίσουν μια ζωή σε χρήματα, εν τάξη,
και να επιβάλλουν με αυτά, άλλους να κάνουν πράξη!
Να γίνουνε σημαντικοί, στη μηχανή γρανάζι,
να μπούνε μες στο σύστημα που όλους τους αλλάζει.
Αχ άνθρωποι, είστε παιδιά, σα τότε στο σχολείο,
που μόνο ένας μαθητής, έπαιρνε το βραβείο.
Λίγα παιδιά θα ανταμειφτούν, πολλά θα προσπαθήσουν,
καθένα όσο αυτό μπορεί, ουσία θα αφήσουν,
κι όσοι απ’ το σύστημα κοπούν αυτοί θα δυστυχήσουν,
θα κάνουν μία ζωή φτωχή, δε θα μπορούν να ζήσουν.
Τι άνθρωποι είστε εσείς, απάνθρωπα πλασμένοι;
σα να μην ξέρετε όλοι σας, ο πόνος τι σημαίνει…
Οι άνθρωποι είστε τέρατα, γιατί έχετε φέρει,
πόνο εσείς, στο είδος σας, μες στης Εδέμ τα μέρη.
Αυτά είπε και έφυγε στη σκέψη μου ο ξένος,
και βλέπω την αντίθεση και την καταλαβαίνω,
μα δε μπορώ να φανταστώ μια άλλη εγώ πορεία,
πρώτα παιδί, μετά γονιός …Λέει η θεωρία.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
