| |
Οφηλία άσπρο κι απαλό σαν χιόνι
της κλίνης σου το καθαρό σεντόνι
του κορμιού σου t' αρώματα ποθώ
τη θερμή φωνή σου ν' ακούσω λαχταρώ.
Αυγή της τρίτης του Φλεβάρη
πριν ο ήλιος τον ουρανό ροδίσει
στο παράθυρό σου λευκό περιστέρι
θα στείλω απαλά να σε ξυπνήσει.
Οφηλία σε βλέπω στου κάμπου τη μέση
πεταλούδα ελαφριά γαλάζια χρυσαφιά
ονειροπολήματα παραστρατημένοι πόθοι
θεσπέσιο έργο τέχνης η μορφή σου ζωγραφιά.
Ο έρωτάς μας τη ζωή μου ομορφαίνει
κι η προσμονή τη ψυχή μου ζεσταίνει
την ψυχή θερμαίνει του έρωτα η φλόγα
γιατί φτάνει του ποθούμενου η ώρα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
