| |
Όπως οι πληγές που φεύγουν μα αφήνουν σημάδια
Είσαι και εσύ που χεις φύγει και πίνω τα βράδια
Γνώρισα πολλές και ξεχνιόμουν για λίγο με χάδια
Όμως την ψυχή δεν γεμίσαν και έμεινε άδεια
Για μένα θα σαι πάντα η γυναίκα σταθμός
κ αυτό δεν αλλάζει ας περνάει ο καιρός
Για μένα θα είσαι στα σκοτάδια το φως
Σε μπαλάντες αγάπης θα σαι συ ο ρυθμός
Όπως τα πλοία που φεύγουν και αφήνουν λιμάνια
Χωρίς χρώμα λουλούδια που δεν έχουν ζωντάνια
Σε ρωτούσα με θες και μου δήλωνες άγνοια
Θα σου πω κάτι όμως που το λέω σπάνια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
