| |
Είναι στιγμές που όλα πια αλλάζουν
και απ' το σκοτάδι έρχεται το φως
τα δικά μου χέρια έχουν μάθει ν' αγκαλιάζουν
και βάζω ασπίδα πάντα σ' ότι αγαπώ
Ήταν φορές που δεν πίστευα πώς ζούσα
μαζί σου ήμουν και πέταγα στον ουρανό
και ότι περνάγαμε φυλαχτό το κρατούσα
απ' τα φτερά σου κρατιόμουνα και εγώ
Δεν μετανιώνω για όσα ζήσαμε μαζί
δεν παίρνω πίσω αυτά που σου είχα πει
δεν θα ξεχάσω μαζί σου ούτε μια στιγμή
και αναμνήσεις θα κρατάω μια ζωή
Εγώ για σένα μπορεί να είμαι ένα μικρό παιδί
μα εγώ μέσα μου νοιώθω μεγάλο, και δυνατό
μακάρι να 'ξερα πώς θα έφευγες πρώτη εσύ
μα ένα ξέρω... Έπρεπε να είχα φύγει εγώ (2χ)
Είναι ευχές που πραγματοποιούνται
και τα αστέρια πέφτουν σαν βροχή
και που οι δρόμοι δυο ανθρώπων συναντιούνται
εκεί σε βρήκα σε μια μικρή στροφή
Ήταν φορές που δεν πίστευα πώς σ' είχα
ήσουν για μένα ότι είχα ευχηθεί
και από μένα αν με ρωτήσεις τι σου βρήκα
θα σου απαντήσω ολόκληρη εσύ
Δεν μεταοιώνω για όσα ζήσαμε μαζί
δεν παίρνω πίσω αυτά που σου είχα πει
δεν θα ξεχάσω μαζί σου ούτε μια στιγμή
και αναμνήσεις θα κρατάω μια ζωή
Εγώ για σένα μπορεί να είμαι ένα μικρό παιδί
μα εγώ μέσα μου νοιώθω μεγάλο, δυνατό
μακάρι να 'ξερα πώς θα έφευγες πρώτη εσύ
μα ένα ξέρω... Έπρεπε να είχα φύγει εγώ (2χ)
Μα ένα ξέρω... ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΑ ΦΥΓΕΙ ΕΓΩ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
