| |
Μ' ένα σκαρί από υδράργυρο πλασμένο
Ρέω.. γλυστράω.. δραπετεύω διαρκώς
Μετακινούμαι.. δεν μπορώ να περιμένω
Στην στασιμότητα με πιάνει πανικός...
Κόπος και κάματος και μόχθος που καρπίζει
Έρωτας γήινος και πάθος θεϊκό
Με δίχως όνειρα.. με δίχως να ελπίζει
Κανείς δεν παίρνει της ζωής το μερτικό...
...
Μ' ένα καράβι στο λιμάνι αραγμένο
Να θέλγει κύματα.. να διώχνει τον αφρό
Με ένα μέλλον στο παρόν σου προδομένο
Κι ένα χαμόγελο στα χείλη σου πικρό...
...
.. Δεν θα μπορέσεις μιαν αγάπη να μου δώσεις
Κάλπικα λόγια μοναχά θα με κερνάς
Και - άθελά σου - πιο σκληρά θα με προδώσεις
Δίχως μια στάλα για τους δυο μας να πονάς...
17-9-2008
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
