| |
Σαν του λιμανιού τον αχθοφόρο
βάσανα και πίκρες κουβαλάω
που δυσβάσταχτο μου βάλαν φόρο
να μη δω χαρά, να μη γελάω,
μ’ αν θά’ ρθεις χελιδόνι μου γλυκό
το γκρίζο μου θα σβήσεις ουρανό.
Γύρισε και δώσε μου το στόμα
τα βελούδινα τα χείλη σου να πιω
και γερμένο άσε με ακόμα
στης αγκάλης σου το τζάκι το ζεστό.
Κάνε τα λευκά σου χέρια στρώμα
πάνωθέ σου σαν μωρό να κοιμηθώ
γιατί χώρια σου είμαι σε κώμα
δίχως της αγάπης σου το γιατρικό.
Η ζωή μου έγινε συντρίμμια
μες στην τραμουντάνα και στη δίνη
λεία για τ’ ανήμερα τ’ αγρίμια
που την κομματιάζουν κι όλο φθίνει,
μ’ αν θά’ ρθεις φεγγαράκι μου λαμπρό
σκιές στου νου θα ρίξω το γκρεμό.
Γύρισε και δώσε μου το στόμα
τα βελούδινα τα χείλη σου να πιω
και γερμένο άσε με ακόμα
στης αγκάλης σου το τζάκι το ζεστό.
Κάνε τα λευκά σου χέρια στρώμα
πάνωθέ σου σαν μωρό να κοιμηθώ
γιατί χώρια σου είμαι σε κώμα
δίχως της αγάπης σου το γιατρικό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
