| |
Tα χέρια απλώνω να πιαστώ
Μα τα σχοινιά κομμένα
Κουράστηκα να πολεμώ
Σε θέατρα στημένα.
Κουράστηκα να προσπαθώ
Ζωή δε σε ορίζω
Κάθε που σου χαμογελώ
Μου λες δε σε γνωρίζω.
Με τον μισό μου εαυτό
Θα δω το έργο που μισώ
Γιατί είμαι άνθρωπος κι εγώ
Κι έχω λυγίσει
Μα με τον άλλο μου μισό
Στα όνειρά μου θα χαθώ
Θα πιω αθάνατο νερό
Απ' τ΄ουρανού τη βρύση.
Τα χέρια απλώνω να πιαστώ
Πιάνω γυαλιά σπασμένα
Κατρακυλάω στο κενό
Μ΄ όνειρα ματωμένα.
Κουράστηκα να προσπαθώ
Ζωή δε σε ορίζω
Χρώματα χίλια ζήλεψα
Με δίκασες στο γκρίζο.
Από τη συλλογή " Έρωτας είναι η ανάσα της καρδιάς "
(Ιωάννινα 2008)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
