| |
Ήτανε του έρωτα θρασίμι
ανύπαρκτα τα αισθήματά του
κι απ’ των κερμάτων της το ασήμι
έπαιρνε τα ρινίσματά του
Έφτιαχνε κέρματα καινούρια
έγραφε γράμματα με ρίμα
και με του έρωτα τη φούρια
το νέο του έψαχνε θύμα
Μα πριν τα μάτια του ανοίξει
να καθρεφτίσουν την οδύνη
ένα κορμάκι το ‘χει ρίξει
μες στης φυγής την άγρια δίνη
Ήτανε του έρωτα ζουλάπι
πήγαινε πάσο στην οργή του
δεν ήξερε τι είν’ η αγάπη
κι έψαχνε πάντα τη φυγή του!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
