| |
anuya
03-01-2022 @ 15:36 | ένα περιστατικό απο το στρατό, που δέν έχω ξεχάσει όσα χρόνια κι άν περάσανε, μιά μέρα ήρθε διαταγή να καθαρισθεί το στρατόπεδο και μεταξύ άλλων να εξαλειφθούν οι φωλιές πουλιών απο τα υπόστεγα και τα παράθυρα γιατί απο εκεί πέφτανε κουτσουλιές. Μας βάλανε κάτι νέοι ανθυπολοχαγοί, πρώτητους χρονιά ήταν που βγήκαν απο τη σχολή, μας δώσαν κάτι μακριά σίδερα για να χαλάσουμε τις φωλιές, και είχανε μέσα μικρά χελιδονάκια. Εγώ τους είπα: "δέν μπορώ να το κάνω. Άν αυτό είναι απείθεια σε διαταγή, στείλτεμε στρατοδικείο". Ο ανθυπολοχαγός επέμενε: "κι εγώ τα αγαπώ τα πουλιά, αλλα πρέπει να το κάνουμε, είναι διαταγή ανωτέρων". Και εγώ επέμενα "εντάξει, άν νομίζετε, βγάλτεμε στην αναφορά και στείλτεμε στρατοδικείο. Δέχομαι ωστόσο να μαζεύω τις κουτσουλιές με μιά σπάτουλα, και να τις ρίχνω για λίπασμα". Δέν έπιασα εκείνο το σίδερο και δέν χάλασα καμιά φωλιά. Ωστόσο, πιάσαν άλλοι και χαλάσαν τις φωλιές, και είχαν μέσα μικρά χελιδονάκια που δέν πετούσαν. Κ εμένα που δέν συνήργησα σε αυτό, δέν μου βάλαν καμιά τιμωρία. Για άλλα πράγματα έφαγα φυλακίσεις, για αυτό όχι. | | Ερευνητής Αλήθειας
03-01-2022 @ 15:47 | Κρίμα τα πουλάκια. Μα καλά αυτοί οι «ανώτεροι» δεν μπορούσαν να βρουν ένα τρόπο να καθαριστεί το στρατόπεδο χωρίς να χαλάσουν οι φωλιές;
Βέβαια, η φύση δεν τα ξεχνά τα περιστατικά αυτά.
Όταν διαταράσσεται η ισορροπία της, εκείνη πάντα θα βρίσκει έναν τρόπο (ακόμη και με κόστος σε ανθρώπινες ζωές) να επανέρχεται. | | Colourful Windmill
04-01-2022 @ 17:17 | Πανέμορφο ποίημα!! Και όμορφα γραμμένο και περιεκτικό | | Ερευνητής Αλήθειας
04-01-2022 @ 21:14 | Ευχαριστώ πολύ! | | inokrini
07-01-2022 @ 00:01 | ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
