| |
| | Δε με αφήνει |  | | |
Είχα να περάσω από εδώ
τώρα και πάνω απ' έναν χρόνο
πασιφανές μου μοιάζει πως εγώ
λείπω τραγικά ως διαπιστώνω.
Η έμπνευσή, το σκέρτσο μου, όλα αυτά
που έδιναν στο στίχοι νοστιμάδα
λείπουν, κι είστε έρημα κορμιά
και ας μη γράφετε μια καλή αράδα.
Λείπει και το νάζι μου θαρρώ
κι όλα τα αστεία σχόλιά μου
μοιάζει με νεκροταφείο μέσα εδώ
κι ούτε φλόγα για ν' ανάψω τα κεριά μου.
Λείπω, τι να κάνω, δεν μπορώ
η γυναίκα μου δε με αφήνει άλλο
στίχους να σκαρώνω ένα σωρό
έχω και πλυντήριο να βάλω.
Χώρια τ' άσπρα, τα χρωματιστά
και να σιδερώσω έχω πάλι
και να μαγειρέψω γεμιστά
αχ! μ' έφαγε το κάτω το κεφάλι.
Λείπω. Κι είναι ευθεία απειλή
να γράφω πάλι κάποτε θ' αρχίσω
Ρε Γκαλάντα, κάνε προσευχή
λίγα τα ψωμιά σου όταν γυρίσω...
Για την ώρα πάω να σφουγγαρίσω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Όλοι μαζί, παιδιά, ας φυτρώσουμε στο νου, να μη χαθούμε | | | |
|
Antiope11
07-01-2022 @ 18:51 | Karaxestikame!!!
Ante pigaine na voskiseis pouthena re gidi kai voutia se kamia katavothra gia freskarisma ........... HLITHIE ee HLITHIE | | Αγιοβλασιτης
07-01-2022 @ 20:53 | Ωραίο... ::theos.:: | | Μπόσινας Νίκος
07-01-2022 @ 23:11 | Πάρα πολύ ωραίο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
