| |
Στεκόταν ακίνητη μπροστά στον καθρέφτη, στα χέρια της κρατούσε το λευκό προσόψι που της χάρισε η μάνα της. Όλα τα όνειρα ,όλες οι ευχές ,τα σχέδια ,τ' αρώματα και τα χρώματα που ήταν εγκλωβισμένα στο απαλό ύφασμα, απελευθερώθηκαν μονομιάς στο πρόσωπό της. Ένοιωσε ρίγος έστριψε το κεφάλι στο πλάι είχε την αίσθηση ότι κάποιος την παρατηρεί. Σταμάτησε πάραυτα τις φιλάρεσκες κινήσεις ,το πρόσωπό της έγινε σοβαρό και αμέσως ένοιωσε αδιόρατο άγχος. Ήταν φορτισμένη από μια ακαθόριστη αιτία, “Πηγή όλων των αγαθών ο έρωτας κι ο αγαπημένος μακριά μου βρίσκεται ,μόνο στα όνειρα τον συναντώ”, σκεφτόταν θλιμμένη. Είχε άντρα αλλά δεν ήταν ευτυχισμένη. Τα όνειρά της ήταν απραγματοποίητα, υλοποίησε στη ζωή της ,τα θελήματα των άλλων και όχι τις επιταγές της δικής της ψυχής .Εκείνος την αγαπά ,τη σέβεται γι αυτήν μονάχα ζει , ο άντρας της μόνο το σώμα της ποθεί. Υποκρίνεται την ευτυχισμένη μαρτυρικά. Κενότητα χαρακτηρίζει τη ζωή της, ανεκπλήρωτος ο αληθινός έρωτάς της ,τη σημαδεύει και βαραίνει κάθε της βήμα. Πρόσκαιρες οι χαρές σαν τις οάσεις στην έρημο της ανυπαρξίας, κατακάθισαν οι χαρές στο καζάνι της ζωής. Ζωή με ανεκπλήρωτες επιθυμίες, ζωή στα όρια της ανοχής και της υπομονής. “Αν με φωνάξεις αγαπημένε θα σ' ακούσει η ψυχή μου, μα δε θα μπορέσω να γυρίσω” σκέφτεται όταν είναι μόνη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
