| |
θωπεύει η θάλασσα τα χρόνια
μέχρι να σμίξουν τα βραχιόνια
σ ένα ζεύγαρωμα από αρχαίο στάσιμο
ώριμοι χάνονται οι καρποί σου
μόνιμο παζλ η προτομή σου
πριν κάθε ξύπνημα, το όνειρο θανάσιμο
Βήματα τίτλων,δίχως θέμα
πλάθουν τ ακίνητο σου βλέμμα
έχει η εικόνα υπομονή και περιθώριο
δε δίνει ο μύθος σημασία
στη σκηνική σου αναλγησία
χρωστάς σ αυτούς που δεν ξεπέρασαν το όριο
Δεν έχω να σου δώσω κάτι
αφού η ευχή του ποδηλάτη
με το φεγγάρωμα σε θέλει πάλι αδιάφορο
κάποιες ελπίδες σε θυμούνται
αλλά ν αναστηθούν αρνούνται
λευκές σκιές μες της ψυχής το τρελοβάπορο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
