| |
ΣΤΕΡΝΗ ΦΟΡΑ
Μου ΄πες θα φύγεις. Το ‘χεις μετανιώσει
ήταν η αγάπη λάθος μας θαρρείς,
Έσβησε η φλόγα η καρδιά σου είχε παγώσει
και το σκοτάδι μας σκέπασε νωρίς.
Να σε κρατήσω, μάταιος θα ‘ταν κόπος
Να σου κλαφτώ ,θα ήτανε ντροπή,
δεν σε κρατά θαρρώ κανένας τόπος,
αν η αγάπη δεν σ' οδηγεί
Ήσουν μεσ’ την ζωή μου καταιγίδα,
στο νου και την καρδιά μου ήσουν σεισμός.
Ανάσα μου, αγάπη μου κι ελπίδα,
χαμόγελό μου ήσουν και λυγμός.
Σαν το ζητιάνο σε κοιτώ στα μάτια
Τα λόγια περιττεύουν. Τι να πω;
Φεύγεις κι αφήνεις πίσω σου κομμάτια
και στην καρδιά μου μαύρο κενό.
Τούτο το δρόμο μόνος θα βαδίσω
την ανηφόρα μόνος θ’ ανεβώ
Για την αγάπη ήθελα να ζήσω
Κι από αγάπη ίσως να χαθώ.
Μα σαν γυρίσεις, θα ‘χω πλέον φύγει
τους φίλους θα ρωτάς για να σου πουν,
δεν θα μιλούν θα ‘χουν κλειστά τα χείλη
και μ’ αδειανό το βλέμμα θα κοιτούν.
Κοίτα αν θες στις άκρες των ματιών τους
στην άκρη των χειλιών τους κι αν μπορείς,
μάντεψε στο πικρό χαμόγελό τους,
γιατί δακρύζουν αν απορείς.
Ένα λουλούδι ρίξε αν θες στο χώμα
Κι ένα σου δάκρυ στάξε μοναχά
Είναι η καρδιά μου ζωντανή ακόμα
Ξεδίψασέ την…. στερνή φορά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
