| |
Στην θέληση του χρόνου αντιτίθεσαι
ποτέ δεν έμαθα αν κάτι ψάχνεις
σε βλέπω μονάχα να τρέχεις
σε βλέπω νοερά να τρέχεις
σε πυκνόφυλλα δάση
και να φτάνεις σε απότομες ρεματιές
ύστερα πίσω να γυρνάς...
ανιχνεύοντας, τις επιθυμίες του καιρού
άραγε αυτή την φορά θα μιλήσεις;
μα τι λέω, ξεκρέμασες πάλι το κοστούμι της σιωπής
έτσι δεν έκανες πάντα;
Ετοιμαζόσουν να συνεχίσεις το παιχνίδι, ταξίδι ή όπως αλλιώς νομίζεις πως το λες
ώσπου σε σταμάτησε το κουδούνισμα της εξώπορτας
ανοίγοντας βρέθηκες μπροστά σε μια χαρούμενη και φλύαρη παρέα
ξέχασες για λίγο, πως ζεις σε ενα παράδοξο και ανελέητο ίσως χρόνο
έγινες δυο τρεις ώρες ένα μαζί τους Με προκάλεσες και εμένα στο ανούσιο γλέντι
δεν ήταν ότι δεν το περίμενα
όμως γνωρίζοντας την ίδια μελαγχολική εικόνα που θα ακολουθούσε όταν έφευγαν
άρχισα με ακατανόητες δικαιολογίες, να τους απομακρύνω
Σε λίγο τους είχα διώξει όλους
ο τελευταίος : κοίταξε κατάματα
δεν ήταν περίεργο;
που εσένα κοίταξε και όχι εμένα
εσένα που σε άφησε να συνεχίσεις
τον εκτροχιασμό σου στις ράγες του χρόνου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
