| |
| | Για την αγάπη σου ξανά |  | | |
Την πορεία των δακρύων
για έρωτες που χάνονται,
να μην ακολουθήσεις,
λόγια παλιών βιβλίων
για τις καρδιές που νοιάζονται,
να τα αποστηθίσεις.
Το χαμόγελο που σβήνει,
σαν δειλινό ζωγράφισ' το
στο πονεμένο βλέμμα
κι απ΄ την αγκαλιά που κλείνει,
πάρε το φως και κράτησ' το
για να πλυθεί το ψέμα.
Των ονείρων σου το θάμπος
κι αν τη χαρά σου μούδιασε,
ετοίμασε γιορτάσι,
σα να ΄σουν ένας κάμπος
που μεσ΄ το φως λουλούδιασε
προτού ξεχειμωνιάσει.
Τα στερνά της πίκρας λόγια
που η καρδιά σου γεύτηκε,
στο νου μην τα κρατήσεις,
στου καημού σου τα κατώγια
το γέλιο αν κηδεύτηκε,
εσύ να τ΄ αναστήσεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
Ζωή Α.
01-02-2022 @ 19:47 | ,,,λόγια παλιών βιβλίων
για τις καρδιές που νοιάζονται,
να τα αποστηθίσεις.
!!!! ::yes.:: Πολύ όμορφο!!!! ::up.::
Καλό Μήνα!!! | | Λεονόρα
01-02-2022 @ 22:01 | Η πρώτη στροφή ξεχωριστή!!! | | -Ειρήνη-
02-02-2022 @ 15:41 | Πολύ ωραίο το παρηγορητικό σου ποίημα, travelieris και πρωτότυπη η 1η στροφή! Διαφωνώ όμως με το πρώτο μισό της τελευταίας: τα "στερνά της πίκρας λόγια" αν δεν αναιρεθούν απ' αυτόν που τα είπε, ισχύουν κι αν αυτός που τα δέχτηκε τα ξεχάσει, κινδυνεύει να ξαναπληγωθεί. Τους εχθρούς του κανείς πρέπει να τους θυμάται για το δικό του καλό. Από κει και πέρα είναι θέμα προσωπικής διαχείρισης το πώς θα φτάσει στο δεύτερο μισό της στροφής αυτής. Θα προτιμούσα τον 3ο στίχο "στο νου κι αν τα κρατήσεις"... φυσικά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και τη διατυπώνω με κάθε σεβασμό προς το γραπτό σου, το οποίο προκαλεί χαρμολύπη.
"Οσμίζομαι καταιγίδα στο έπακρο, μα η καρδιά μου απουσιάζει στ' αγριολούλουδα".
Ν. Καρούζος | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
