| |
Σιωπή με των χαρτιών τα αποκαΐδια και του καπνού τη μυρωδιά.
Πως μπόρεσε η ζωή έτσι να καταλήξει...
Σεντόνι ολόλευκο ο φόβος μας σκεπάζει.
Δεν έμαθες ποτέ σου να τα παρατάς.
Μες στο ημίφως μιας ακόμη μέρας, μόνο τον πόνο κατάματα κοιτάς.
Χαμόγελο μου φέρνει η μορφή σου.
Αυτή η φιλική η αύρα πάντα θα με διαπερνά.
Στα σύνορα του εαυτού σου ποτέ δεν υψωσες εμπόδια.
Αυτό να είναι μάρτυρας για σένα στα μέρη τα ψηλά.
Αντίο φίλε μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
