| |
Είσαι καλά;
Όχι, δεν είμαι!
Γιατί δεν είσαι;
Ο συνήθης να ρωτά...
Είμ' ένα μοναχικό ον
Δεν έχω αναπνοή
Είμαι γιομάτος οργή
Ένα κουβάρι λαθών...
Δεν πλησιάζει κανείς
Το υποσυνείδητο του Άδη
Ποτέ δεν θα φανείς
Γιατί εδώ υπάρχει σκοτάδι
Την ψυχή μου, την Περσεφόνη
Την βασανίζουν ακόμ' οι πόνοι
Μα μόνο εκείνη το ξέρει
Κλειδωμένη σα μοναχή
Σκληρή αυτή η εποχή
Δηλητήριο, σα θλίψη, ρέει
Πιστεύεις είν' όλα καλά;
Μάλλον ψεύδεσαι
Δεν τα βλέπεις σωστά
Θα επιμείνω, όμως
Των υπολοίπων δεν είμαι κλώνος!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
