| |
Ζητιάνος του χρόνου σου, για σένα έχω γίνει
Αξιοπρέπεια καμμιά, δε μου ‘χει απομείνει
Σε τι έφταιξα, ρωτώ, μα δε μου λες να φτιάξω
Κουβάρι τώρα οι σκέψεις μου και εγώ πως να το ψάξω
Δεν αξίζει δευτερόλεπτο, οποίος δεν ενδιαφέρεται
Γιατί έτσι θα μάθει, στους γύρω του πως φέρεται
Με πόνεσε πάρα πολύ, όλ’ η αδιαφορία σου
Σημείο στίξης ήμουνα, μέσα στην ιστορία σου
Αφού λοιπόν ένα λεπτό, δε μου αφιερώνεις
Το κρίμα στο λαιμό σου, που στο γκρεμό με σπρώχνεις
Ζητιάνος του χρόνου σου, ήμουν και της ζωής σου
Σα βράχος πάντα στο πλάι σου, σα φάρος στην ψυχή σου
Πάντα μόνο ζήταγες, δεν έμαθες να δίνεις
Δίχως εξήγηση καμμιά απόψε με αφήνεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
