Μαρία Χ.
11-02-2022 @ 09:42 | Με το υπέροχο ποίημα - αφιέρωση του φίλου μου Skylight ! :
Όλες του κόσμου οι φωνές
σιωπούν για να μιλήσεις
κάτι στιγμές μοναδικές
που φτιάχνεις έργο στις γραμμές
για να δημιουργήσεις
Με τόσες σκέψεις θησαυρούς
διαμάντια και χρυσάφι
κάνεις τρελούς τους λογικούς
θνητούς ακόμα και θεούς
κι όλοι ρωτάν "τι γράφει;"
Της φύσεις όλα τα στοιχειά
μέσα σου πως τα κρύβεις
κάνεις τα πάντα δυνατά
ακόμα και τα σκοτεινά
γράφεις, και τα φωτίζεις
Τα δίκια όλα της ψυχής
τα βάζεις στο συρτάρι
τα βγάζεις να τα μοιραστείς
δίνεις μαθήματα ζωής
κι ούτε ζητάς μια χάρη
Μέχρι κι η θλίψη που φοράς
έχει αλλάξει χρώμα
αλλάζει όταν προχωράς
ότι αγγίζεις και κοιτάς
βλέπει ουρανό... στο χώμα. | |
ΚατεριναΘεωνα
11-02-2022 @ 14:17 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
malkon64
11-02-2022 @ 22:36 | Όλα τα δίκια της ψυχής
Από τα χείλη βγάνεις
Εκπλήρωση κάθε ευχής
Ανασεμιά της χαραυγής
Κάθε καλό που κάνεις...
Θαυμάσιο !!! ::yes.:: ::theos.:: | |
Μπόσινας Νίκος
11-02-2022 @ 23:49 | Πολύ ωραίο! | |
-Ειρήνη-
12-02-2022 @ 09:42 | Συμφωνώ απολύτως με τον skylight, Μαρία, όχι ειδικά για το συγκεκριμένο ποίημα, αλλά γενικά για το σύνολο των ποιημάτων σου! | |
 |
