| |
Άγρυπνες νύχτες, άδεια πρωινά ,
σε μιας συνείδησης, τον βράχο αλυσοδεμένος.
Λίγο στο φώς , κι επιστροφή στα σκοτεινά,
σ ένα βωμό των δώδεκα θεών ,θυσιασμένος .
''
Τι κι αν ξεμάκρυνα απ τον Ήλιο ,
έλιωσαν πάλι τα φτερά,
κι όλα τριγύρω μου ,στάχτες κι αποκαΐδια.
Άλλο ένα βράδυ με τσιγάρα και ποτά,
σαν τον τυφλό ψάχνω διαμάντια στα σκουπίδια.
Ψυχή μου θάλασσα με τα νερά θολά,
μες τα βαθιά σου ,κι απόψε θα με πνίξεις.
Τι κι αν τολμήσω να ψάξω για στεριά ,
σαν Έυρος Άνεμος σε βράχια θα με ρίξεις.
Ψυχή μου Άρπυια με νύχια κοφτερά,
θέλεις μονάχα την καρδιά μου να ματώσεις.
Κι απόψε σαν βυζαντινά ψηφιδωτά ,
τις στοιχειωμένες αναμνήσεις θα ενώσεις .
''
Ψυχή μου θάλασσα με τα νερά θολά,
μες τα βαθιά σου ,κι απόψε θα με πνίξεις.
Τι κι αν τολμήσω να ψάξω για στεριά ,
σαν Έυρος άνεμος σε βράχια θα με ρίξεις.
Ψυχή μου Άρπυα με νύχια κοφτερά,
θέλεις μονάχα την καρδιά μου να ματώσεις.
Κι απόψε σαν βυζαντινά ψηφιδωτά ,
τις στοιχειωμένες αναμνήσεις θα ενώσεις .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
