| |
Ένα παιδί ανήσυχα κοιμάται
Τι φρίκη του πολέμου θυμάται
Στη μνήμη του έρχονται τρομακτικές εικόνες
Αίμα και δάκρυα στον ματιών του τις οθόνες
Στους βίαιους θορύβους αγριεύει
Μα ο νους του θέλει απλά να δραπετεύει
Ότι κακό έχει περάσει μέσα του πνίγει
Και της ψυχής του τα φτερά πλέον ανοίγει
Να πάρει τη ζωή στα χέρια του παλεύει
Μια φωλιά ειρηνική στη Γη γυρεύει
Λευκή σημαία ανεμίζει και κουνάει
Όλων των άπληστων τα σχέδια χαλάει
Ένα παιδί κλαίει μα δε φοβάται
Σαν λέοντας τους σκιάζει και βρυχάται
Σβήνει απ’ τη μνήμη του θαμπές εικόνες
Λευκά πουλιά μόνο πετούν μες’ τις οθόνες
Ζει πλέον ήρεμο ποτέ δεν αγριεύει
Τους συνανθρώπους του δεν θέλει να παιδεύει
Μόνο χαρές θα έχει πια, τ’ άλλα τα πνίγει
Και της ψυχής του τα φτερά τώρα ανοίγει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
