| |
Περνάμε δύσκολες στιγμές, ως άνθρωποι και κοινωνίες
Έχουν χαθεί ο σεβασμός κι όλες οι υπέρτατες αξίες
Ανοίξαμε την πόρτα της κολάσεως και μύρισε θάνατος
Μαρτύρια πολλά στον κόσμο, σαν του θείου δράματος
Αίμα και σάρκες, ψυχές χαμένες κι όνειρα στο απόσπασμα
Κόσμε κενέ, απρόβλεπτε της ξιπασιάς απόβρασμα
Νιάτα μου όμορφα, μάτια γεμάτα πόθο για ζωή, χαθήκατε
Στα μεσαιωνικά τα χρόνια να γυρίσουμε βαλθήκατε
Κορμιά κυρτωμένα από το φόβο του θανάτου
Παραμορφωμένα στην σήψη ενός ανθρώπινου βάλτου
Τα όνειρα μικρών παιδιών, θύματα αλαζονικής βλακείας
Χαθήκανε κι αυτά στους δρόμους της ανθρώπινης κακίας
Νέοι και νέες που χρόνια πάλεψαν για κοινωνίες ευημερίας
Σκοτώνονται ως άχρηστα αντικείμενα στην μηχανή της εξουσίας
Στο βωμό του κέρδους και στη δύναμη του πλούτου
Χάθηκε η αγάπη και η αλληλεγγύη του κόσμου ετούτου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
