| |
... ως μικρα παιδια ειχαμε καθε δικαιολογια
να κρυβομαστε και να φευγουμε και να χανομαστε...
απο τον περιορισμο την απαγορευση
γνωριζοντας την τιμωρια
αντιμετωπιζοντας το τιμημα.
ειχαμε το δικιο με το μερος μας.
τωρα εχουμε το παιδι που ειμασταν μεσα μας....
απο αυτο κι απο την ψυχη δηλαδη, θα κρυβομαστε;
αν πεις ναι, πες μου και μενα το γιατι,
γιατι πραγματικα δεν ξερω και δεν βρισκω τον λογο.
αν σκοτωμενο ξανα και ξανα, απο το πως, αυτοπροβαλλομαστε
ξανα και ξανα. διαλυμενο καθε παιδι επι γης. μονο γι αυτο.
για τους ''αλλους'', τους ψευδο- ηθικους χεστηκαμε, αλλα θρεφουμε...
αυτους παντα που και μας, καθε παιδι μεγαλωνουν (νοθευουν),
παραβιαζοντας και βιαζοντας την αγνοτητα του.την γνωση
που εχει και αγνοει οτι την εχει.
και υστερα...
εξαρταται απο το ιδιο εαν επιζησει,
το αν ανασυρει θαμμενα θραυσματα της ''ευαισθησιας'' του.
το επι- βιωμενο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
