| |
| | Να ζήσουν όλοι οι λαοί αρμονικά |  | | |
Σε ένα κόσμο που συγκρούονται ακόμα
Κλαδί ελιές στα χέρια μας κρατάμε
Σπέρνουν το θάνατο, αίμα πολύ στο χώμα
Μια ευκαιρία στη ζωή εμείς ζητάμε
Αθώοι τρέχουν να σωθούν από τις βόμβες
Αναζητούν, καλύτερη ζωή χωρίς ανησυχία
Μακριά από μίση, έχθρες και σε κατακόμβες
Κουράστηκαν να ακούν σειρήνες στα ηχεία
Μέσα σε καταφύγια κι υπόγειες στοές
Περνάνε πια οι μέρες τους, ζούνε σαν τα ποντίκια
Λίγο νερό, λίγο φαΐ κι οι μάνες στοργικές
Δίνουν κουράγιο «θα περάσει», λεν’ αντρίκεια
Η προσφυγιά κυκλώνει πάλι τα παιδιά
Και οι μανάδες τριγυρνούν απελπισμένες
Πως να τα σώσουν να μην σπάσουν τα κλαδιά
Πίκρες οι ώρες, άχαρες και τρομαγμένες
Πως να εξηγήσεις στα παιδιά ετούτο το κακό
Γιατί τα σπίτια αφήσανε και πήρανε τους δρόμους
Στα μάτια μέσα μας κοιτούν, «γιατί συμβαίνει αυτό»;
Ενώ οι μάνες τα κρατούν, σφιχτά πάνω στους ώμους
Σε ξένα μέρη αναγκάζονται να πάνε
Για να γλιτώσουν από του κόσμου την κακία
Μέσα στη νύχτα και στο κρύο περπατάνε
Με την ελπίδα να βρουν κάπου ησυχία
Θα το περάσουμε κι αυτό το μονοπάτι
Όλα τα εμπόδια η αγάπη τα νικά
Μακάρι να ήτανε όλα οφθαλμαπάτη
Να ζήσουν όλοι οι λαοί αρμονικά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Δίνω στους στίχους μου πνοή και στο χαρτί άξια, τραγούδια θέλω να γενούν με στυλ και φαντασία. | | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
17-03-2022 @ 07:52 | Είθε φίλε μου είθε, καλημέρα. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | Μπόσινας Νίκος
17-03-2022 @ 21:37 | Αληθινό κι ωραίο! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
