| |
Του πολέμου παιδιά
Γυρνώντας απ'τον πόλεμο,
λύγισα στην ορφάνια
σε αφεντάδων έγνοια
στην άγνωστη κατάντια.
Ποια δύναμη τα χέρια μου,
στερήθηκαν μια μάνα,
νεκρά γιατί τα χείλη μου,
βυζαίνουν μαύρο γάλα.
Μην είναι αυτοί που η ανάγκη μου,
κι ο πόνος καλοβλέπει;
και φτιάξανε αγκάθινο
στρωσίδι να μου πρέπει.
Γυρνώντας απ'τον πόλεμο,
μεγάλωσα πριν φέξει,
πριν ένα βήμα να διαβώ,
προτού να πω μια λέξη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
